วันพฤหัสบดีที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

ประวัติประเทศบรูไน


ประวัติประเทศบรูไน

 




 
 
 
 
 
 
 
 
     
     ที่ตั้ง
ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะบอร์เนียว(ละติจูดที่ เหนือเส้นศูนย์สูตร)แบ่งเป็นสี่เขตคือ เขต Brunei-Muara เขต Belait เขตTemburong และเขต Tutong     พื้นที่5,765 ตารางกิโลเมตร โดยพื้นที่ร้อยละ 70 เป็นป่าไม้เขตร้อน
     ภูมิอากาศ
อากาศโดยทั่วไปค่อนข้างร้อนชื้น มีปริมาณฝนตกค่อนข้างมาก อุณหภูมิเฉลี่ย 28องศาเซลเซียส
     ภูมิศาสตร์
บรูไนประกอบด้วย ส่วนที่ไม่ติดกันคือด้านตะวันตกและตะวันออกโดยที่ประชากรร้อยละ97 อาศัยอยู่ในส่วนด้านตะวันตก และมีประชากรเพียงประมาณ 10,000คนที่อาศัยอยู่ในด้านตะวันออก ซึ่งมีภูเขาเป็นจำนวนมาก และเป็นที่ตั้งของเขตเตมบูรง เมืองหลัก ๆ ของบรูไนคือเมืองหลวงบันดาร์เสรีเบกาวัน เมืองท่ามูอารา และเซรีอา     เมืองหลวงบันดาร์เสรีเบกาวัน (Bandar Seri Begawan)     ประชากร370,00 คน (2548) ประกอบด้วย มาเลย์ (66%)จีน (11%) และอื่น ๆ (23%) มีอัตราการเพิ่มของประชากรปีละ 2 %     ภาษาภาษามาเลย์ (Malay หรือ Bahasa Melayu) เป็นภาษาราชการรองลงมาเป็นภาษาอังกฤษและภาษาจีน     ศาสนาศาสนาประจำชาติคือ ศาสนาอิสลาม (67%) ศาสนาอื่น ๆ ได้แก่ ศาสนาพุทธ (13%) ศาสนาคริสต์ (10%) และฮินดู     หน่วยเงินตราดอลลาร์บรูไน (Brunei Dollar) ประมาณ 1.61ดอลลาร์บรูไน/ 1ดอลลาร์สหรัฐ หรือประมาณ 24บาท/ ดอลลาร์บรูไน(เงินดอลลาร์บรูไนมีมูลค่าเท่ากับเงินดอลลาร์สิงคโปร์และสามารถใช้แทนกันได้)     ระบอบการปกครองสมบูรณาญาสิทธิราชย์ โดยมีสมเด็จพระราชาธิบดีฮัจญี ฮัสซานัลโบลเกียห์ มูอิซซัดดิน วัดเดาละห์ (His Majesty Sultan HajiHassanal Bolkiah Mu’izzaddin Waddaulah) ทรงเป็นองค์พระประมุขของประเทศตั้งแต่วันที่ตุลาคม 2510
     
สังคม
บรูไนร มีระบบรัฐสวัสดิการที่มีประสิทธิภาพ โดยรัฐให้หลักประกันด้านการศึกษา การเคหะและการรักษาพยาบาล และไม่มีการเก็บภาษีเงินได้ ทำให้บรูไนฯ ไม่ค่อยประสบปัญหาทางการเมือง อย่างไรก็ดี ปัญหาสังคมที่รัฐบาลให้ความสำคัญ ได้แก่ การแก้ไขปัญหาแรงงานต่างด้าวผิดกฎหมาย และปัญหาการว่างงาน
https://sites.google.com/site/sbrubox/prawati-prathes-bruni